"ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses"

Dhafer Youssef - Soupir Eternel

Konstantinos Kavafis - Duvarlar

Düşünmeden, acımadan, utanmadan

kocaman yüksek duvarlar ördüler dört yanıma.

Ve şimdi oturuyorum böyle yoksun her umuttan.

Beynimi kemiriyor bu yazgı, hep bu var aklımda;

oysa yapacak bunca şey vardı dışarıda.

Ah, önceden farketmedim örülürken duvarlar.

Ama ne duvarcının gürültüsü, ne başka ses.

Sezdirmeden, beni dünyanın dışında bıraktılar.

(1896)

turuncu bir yangının eteklerinde...

"Öyle büyük umutlarım olmadı benim, 

büyük düşlerim, özlemlerim,

büyük beklentilerim olmadı.

Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum.

Herkes gibi yaşasaydım eğer,

yaşamı onlar gibi görebilseydim

çarşılar yeterdi avutmaya beni.

Bir gömlek, bir ayakkabı, bir elbise;

bir yemek lokantalarda; televizyon, halı, masa

ve daha nice eşya yeterdi yalnızlığı örtmeye,

kendimi göstermeye, varolmaya, 

'dar çevre yitikleri'nde önem kazanmaya... 

Oysa ben bir akşamüstü oturup

turuncu bir yangının eteklerine,

yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla 

dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim.

Öyle bir tüketmek ki,

sonucu yepyeni bir "ben"e ulaştırırdı beni,

kederli dalgınlığımdan her döndüğümde...

Bir ben ki tüm ilişkilerin  perde arkasını görür de gülerdim

sessizce yapay yakınlıklarına insanların.

Hem kim kimi ne kadar anlayabilir Ömür hanım?"

Şükrü Erbaş'tan...