" - sevgili acı. bugün ne de güzelsiniz. "

Aşırılıktan Uzak!

"Vazifemiz; İslami çizginin dışına çıkmadan Sünnete bağlı Çağa uygun Aşırılıktan uzak Takvaya dayalı müslümanlıktır"

Mevlam

Mevlam koma beni bana efendim Al gönlümü Senden yana Müştakın olam ben sana efendim Hu diyeyim Allah Allah döne döne

Sonra sözü Neşet'e bırakıyoruz

Okul başlıyor ya onun iç sıkıntısı bunlar

Zayıfım Sanma

Ya Allah,deyince yedi zinciri Kıracak güçtesin, zayıfım sanma. Fikir koşusunda çok dingişleri Yoracak güçtesin, zayıfım sanma. İlmi azık eyle,sabırı silâh; Gittiğin Hak yoldur,yardımcın Allah; Kırk geceden sonra kırk milyon sabah Görecek güçtesin, zayıfım sanma. Sevda kelep kelep, kin deste deste; Eller tetikdedir, kulaklar seste; En uzak menzile iki nefeste Varacak güçtesin, zayıfım sanma. Günahkar ne orman, ne balta, ne sap; Akıl yor.. müşkülü halletmez âsap; Mazlumlar adına zalimden hesap Soracak güçtesin, zayıfım sanma. Kötülük beklenmez yiğitten, mertten Milletim sizinle kurtulur dertten; Haini, zalimi mübarek yurttan Sürecek güçtesin, zayıfım sanma. Vaktiken çadır kuraşk diyarına; Her şeyin sahibi sensin yarına; Yumruğu TÜRKLÜĞÜN düşmanlarına Vuracak güçtesin, zayıfım sanma. Kan Yazısı(sh.26)

Abdurrahim Karakoç

Baktım yeterince efkarlanamıyorum

Ben de sana rica ederim.

Gazze!

Gazzeli öğrenciler; okulun birinci gününde Gazze savaşında şehit düşen öğrenci arkadaşlarına ağlıyorlar.

Erdal Eren - "12 Eylül 1980"

Bir şey deniycez

Vesselam

"Yaralar kapanı"

Size kötülük yapana hiç iyi davrandınız mı? İşte böyle davranırsanız Allah sever, muhabbet olur, yaralar kapanır.

/Prof. Dr. Mahmud Es'ad COŞAN (r.a)

Damla

By Sparrek
"bardağı taşıran damlanın, diğer damlalardan bir farkı olmadığını anlayınca öfken geçiyor."

Füruğ

bir sokak var kalbimin çocukluğumun mahallelerinden çaldığı ve işte böyledir biri ölür ve geride kalır biri Füruğ FERRUHZAD

Grup?

Koş Forest

‘İçine bırakıp gitmek

İçini bırakıp gitmek’

Açmaya korktuğum kapıların kırılışını fark ediyorum bugünlerde. İçimde dokunmaya kıyamadığım kırgınlıklar. İçimde sessizliğe sığdıramadığım kızgınlıklar. İçimde gidilmesi gerekenler söz alıyor bir bir.

“Vazgeçmeyi öğreneceksin, kaybetmeyi öğreneceksin, nefreti en sevdiğinden öğreneceksin ama gitme.”

Bir de içini okuduklarımın üstlendiği rolleri izliyorum bir süredir. Oyunculara taş çıkaracak cinsten doğrusu. Sadece izliyorum. Görmeye takâtim yok. Sevmeye kıyamadıklarım var bir de. Bir bilsen gülümsemezdin bana öyle.

Ah bilsen!

Söylemesi hiç bu kadar kolay olmamıştı. Kolay hiç bu kadar acı.

Ve acı bir şiire hiç bu kadar yakışmamıştı.

“Sonra da sensiz edemediğimi, edemeyeceğimi, söyleyememek sana

Susmak

Susmak

Korkudan ölünceye kadar”

Bıraksak icimizi kaybedeceğiz biliyoruz.

Bıraksak kalbimizi tutamayacağız, korkuyoruz.

Korkuyoruz…

İsyan ruhumuza dokunmadan gidelim mi artık? Dönmeyelim ne olur. Buralar da gittiğimiz olsun. Bu sefer geride kalan biz olmayalım. Gözleri nemli gülüşümüz bakmasın otobüs camlarına. Arkamızı döndüğümüzde düşen yaş bizimki olmasın.

Gidelim

Sade olsun her şey. Sadece bizim olsun.

Dinginliğim.

Şükür taşsın dualarımızdan.

Şükür tek şiirimiz olsun.

NOT: Bu yazı Vefa dergisi ve bu adreste yayınlanmıştır.

En, "en"

by Guy Denning

"Unutmayın ki, hayatınızın en acı öykülerini, genellikle en çok güvendikleriniz yazacaktır."

her ne hikmetse

Dedi ki, o bestelere ağlayan müjgan mı kaldı sen daha kırılıyorsun?