Hüzün Geldi

Hüzün Geldi

Türküler bitti 
Halaylar durdu 
Horonlar durdu 
Al damar, mor damar, şah damar sustu 
Bahçeler put kesildi birer birer 
Meyveler salkım saçak taş. 
Bir bulut uçardı 
Başı boş bedava 
Yandı kül oldu. 
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu 
Yoruldu yüreğim yoruldu. 
Ağaç büyür arkasında koşamam 
Kervan yürür peşi sıra düşemem 
Yıldız akar uçsam da yetişemem. 
Hüzün geldi baş köşeye kuruldu 
Yoruldu yüreğim yoruldu.

---

Bedri Rahmi Eyuboğlu

İdiller Gazeli

gözlerin yağmurdan yeni ayrılmış
gibi çocuk, gibi büyük, gibi sımsıcak

sen bir şehir olmalısın ya da nar
belki granada, belki eylül, belki kırmızı

gövden ruhunun yaz gecesi mi ne
çok idil, çok deniz, çok rüzigar

çocukluğun tutmuş ta yine aşık olmuşsun
sanki bana, sanki ah, sanki olur a

aşk bile dolduramaz bazı aşıkların yerini
diye övgü, diye sana, diye haziran

heves uykudaysa ruh çıplak gezer
gazel bundan, keder bundan, sır bundan

gözlerin şehirden yeni ayrılmış
gibi dolu, gibi ürkek, gibi, konuşkan

hadi git yeni şehirler yık kalbimize bu aşktan

Haydar Ergülen

Gonca Özmen

by gobugipaper

I
Kusura vardım
benimdir dedim bu eski söz

Kime açıldıysa kapılar
Kapananı benim dedim

Beni bir avuntudan oldurmuşlar
De ki bir sıkıntının içini oymuşlar

Böyle böyle sezdim dilin de sabrı var
Akşamdan hızla geçen sesin de

II
Biter şimdi gecenin susmayan ağzı
Eğer beni söze doğru karanlık

O eski dudaklarla düşlemek seni
Boynunun bahçesini bu ölü dudaklarla

Tenin altında bir usul bezginlik
Yapraklar geçiyor bir çocuk dalgınlığından

Denizin henüz bitmediği
Daralıp daralıp genişlediği her şeyin

III
Yerinde dursun su dalgınlığı
Ben kendimi yaprağa sunacağım

Nasılsa geri dönecek kuruttuğum söz
Bir çiçeğin açışını andıracağım

Gecenin getirdiği ne varsa ona inanacağım
Hem inanmak çocuksu yanımızdan gelir

Bir çocuğun aklıyla harflerinizi dolanacağım

IV
Sonra bir yalnızlığı denemek oluyor her şey
Üç beş sandalye yetiyor hüznü ağırlamaya

Akşamları getirdiğim yorgunluk beni anlatmıyor
Durmadan okşuyorum tüylerini gecenin

Çiçekler büyük bir yokluğa bakıyor
Gitsem gitsem bir solgunluğa gidiyorum

Yüzümde kelebekler ölüyor

Gonca Özmen

bu güzelliklerin sahibi Joel Robison

by joel robison

http://joelrobison.com/